Koreanische Sprache

Koreanisch
Verbreitig:	Nordkorea, Südkorea, VR China, Japan, Russland
Sprecher:	78 Millioone
Linguistischi Klassifikation:	isolierti Sprooche Altaischi Sprooche (umstritte) Koreanisch
Offizieller Status
Amtssprooch vo:	Korea Nord Nordkorea Korea Sud Südkorea VR China (Autonome Bezirk Yanbian, Autonome Kräis Changbai)
Sproochchürzel
ISO 639-1	ko
ISO 639-2	kor
ISO 639-3	kor jje (Jeju-Dialekt uf Jejudo)

Die koreanischi Sprooch oder Koreanisch wird vo mee as 78 Millioone Mensche as Muetersprooch gschwätzt, und vo deene si die mäiste Nord- oder Südkoreaner. Si ghöört au wenn si regionaal beschränkt isch, zu de 25 Sprooche uf dr Wält, wo am mäiste gschwätzt wärde.

Koreanisch wird mit ere Alfabeetschrift, em Hangŭl, gschriibe, wo bsundrigs entwigglet worde isch. Die lokaale Nääme vo dr Sprooch si in Südkorea hangungmal (Hangŭl: 한국말) oder hangugŏ (한국어), in Nordkorea hingeege chosŏnmal (조선말) oder chosŏnŏ (조선어). Dass sich d Nääme underschäide vo dr üblige Bezäichnig für s Land, wo in Nord- und Süüdkorea verschiide si. In Südkorea wird d Sprooch vom Nazionaale Instidut für die Koreanischi Sprooch bflägt.

Grammatikalisch handlet es sich bim Koreanische um e agglutinierendi Sprooch mit ere Grundwortstellig Subjekt-Objekt-Verb. Verwandtschafte zu andere Sprooche het mä käini chönne feststelle (au nit zum Japanische, au wenn dr grammatisch Bau seer äänlig isch), so dass Koreanisch as isolierti Sprooch klassifiziert wird.